semalam yang indah

Assalamualaikum

Wahh, tajuk takleh blah. Jiwang okay! Biasa la orang nak kawin dah. Huhuhu. Time ni la nk share perasaan kita. So lepas kawin bila baca balik mesti tersenyum2 teringat saat2 indah yang kita rasa sekarang ni. Saat2 nak menghampiri hari perkahwinan la yang paling manis rasanye. Sebab time ni la kita tengok si dia excited. Happy. Tak sabar2. Menghitung hari. Bahagia sangat :)

En Tunang saya nampak sangat menghargai saat2 ni. Die selalu elakkan kami bergaduh. Kadang2 tu saya yg ter'emo' dan dtg hangin nak marah or cari pasal, die tetap sabar dan cuba meredakan keadaan dengan memanggil saya 'sayang'. He is so sweet actually. Muka die memang ganas. Muka org jahat bak kata tunang die ni. Huahuahua. But he is very nice, sweet, soft n gentlemen. Die bole bawakkan handbag saya jalan2 kat shopping mall or anywhere else tau! Bukan la saya saje2 buli die ke ape. Tapi kadang tu saya rasa rimas bwk handbag. Kadang tu rasa handbag tu berat. Terus die amik n die bawakkan g jalan sana sini. Banyak kali dah die macam tu. Ya Allah, serius sy tak sangka die sanggup melayan saya sampai macam tu. Awak sangat baik dengan saya sayang. Saya tak boleh lupa jasa2 baik awak. 

Kalau difikirkan awal2 kenal dulu selalu salah paham. Selalu kecik ati n makan hati ngan die. Hukhukhuk. Sadis! Tapi makin lama alhamdulillah die makin lembut dan makin memahami. I love u! *wink*wink*

Saat2 nak kawin ni selalu teringat saat2 ktorg berjumpa dulu. Masa kat Jakarta-Bandung. Sangat indah rasanye masa tu. Takleh lupa perasaan masa tu. Dia sangat concern ngn saya masa tu. Actually payah tau saya nak sukakan seseorang. Tapi sy taktau nape ngn die ni saya rasa lain. Lain sangat. Rasa selesa semacam. Then rasa berbunga2 je hati ni masa ngan die. 

Masa mula2 ternampak muka die pagi2 buta kat airport saya terus macam, "Ehh sape die ni? Macam muka bdk jahat!" 

Masa tu rasa taknak tegur die n rasa tak suka sebab muka die jahat. Kahkahkah! Die pakai cap hitam n baju merah. Memang tak suka masa mula2. Kita dok pk die ni jahat je. So saya pon ignore je la die. 

Tapi stat bila tah saya mula selesa ngan die. Tak perasan la pulak. Rasanye masa die mula2 duduk sebelah saya masa dalam bas kot. Time tu bas penuh. Mungkin otw dari Jakarta nak ke Bandung masa tu. Memang dah takde seat utk die melainkan kat sebelah saya je. Tu je seat yang kosong. Saya ni jenis suka buat hal sendiri. Sibuk dengan tab saya amik gambar sana sini. Die kata benda tu jugak buatkan die perhatikan saya. Die pelik ngan saya yang suka buat hal sendiri. Tak campur ngan orang sangat. Saya borak ngan orang lain jugak tapi if dalam bas dorg ade buat lawak ke ape ke saya buat taktau je. Bole? Hahaha.. Sebabnya masa tu saya bercuti memang nak release tension. Yela, first time ke obersea. Then bukan senang nak dpt pegi jauh dari bumi Shah Alam ni. Heheheee...

Okay, pendek cerita die terpaksa duduk sebelah saya. Time tu la ktorg banyak borak n becerita hal masing2. Die ber'saya' ber'awak' tau masa tu. Bayangkan muka ganas mcm tu, tapi ckp saya awak. 

Time tu jugak baru saya tau yang die ni anak kepada owner travel agency ni. Owhhh... Tak sangka lak. Nampak low profile je. Tapi 1st thing yang buatkan saya cair ngn die adalah die bercerita tentang mak die tapi tak sebut 'mak saya'. Die terus sebut 'ibu'. Saya time tu rasa macam 'so sweeetttt....' Sweet kan??

Banyak gak die cerita pasal ibu die. Pasal hal peribadi dan macam2 lagi. Kat situ la bermulanya perkenalan kami. Sejak dari tu banyak kali die tegur saya dan mula bagi perhatian kat saya. Tolong angkatkan beg la, barang2 berat la. Teman saya beli barang dari jauh. Bila saya beli barang jauh sikit dari orang lain, die akan tengok dari jauh utk pastikan saya selamat. And the best thing is die tolong angkatkan barang yang saya beli tu if barang tu berat. Ngeeee~

Pernah ade sekali tu masa kat Jakarta, ktorg shopping kat Mangga Dua. Saya, Kak Tie n Hazah jalan bertiga. Pastu tourist guide dah set waktu n tempat utk jumpa pas shopping. Ktorg kira habis shopping awal gak la. Awal dari waktu yang ditetapkan. Tapi nak dijadikan cerita, ktorg tgu tempat yang salah. Tunggu pnye tunggu sorg pon tak muncul. Dah lewat setengah jam gak la dari waktu yang dijanjikan. Ktorg pusing gak sana sini try cari dorg. Tapi tak jumpa2. So ktorg decide duduk je kat tempat yang dorg set kan awl2 tu dengan harapan ade la yang akan ke situ utk cari kami. Last2 rupanye ktorg ade la no tepon Ady (adik ipar En Tunang). So ktorg call la Ady. Tapi line lak takde. So banyak kali gak la try communicate ngan dorg tanpa berjaya. Huhuhu

Last2 dapat gak bercakap ngan Ady dgn clear. Rupanye dorg tgu kat bangunan sebelah. Dah lama gle kot tgu ktorg. Saya masa tu pk dlm hati, "Agak2 Shuk risau tak saya hilang ni.." Ngeh ngeh ngeh. 

Masa dalam bas, naik2 je bas, si Shuk tahan sy n berdiri depan saya sambil buat muka marah n kata, "Awak pegi mana haaa??" Hahahaha..risau gile muka die masa tu okayyy! Saya pon dengan petah memberi alasan. Pastu die geleng kepala. Dalam hati saya kata, "Risau gak die kat aku kan" *love*


Gitu la cite nye. Panjang lagi sebenarnya nak share. Tapi cukup la sampai disitu. Hehe. Masa kat Malaysia die cari saya kat fb. Then die stat la pm ajak main bowling la, ajak makan la. Tak terkira bape kali saya tolak n bagi alasan. Bila saya berpuasa lak die kata die sanggup tgu time saya tak puasa. Hari2 saya puasa pon takpe. Die akan tgu gak masa saya tak puasa. Sweet kan? Hahaha...

Die cal n sms selalu sgt sy tak jwb. Siap penah paksa saya angkat tepon. If tak angkat die akan tulis kat wall fb saya yang die rindukan saya. Kikiki. Ceritanya die penah tulis kat wall saya, ade sape2 tau tak saya kat mane?? Sebab die call sy tapi hp off. Sy tau pon sbb kakak yg bgtau. Kakak tanya, "Shukry Noh tu sape?" Rupanye die tulis kat wall mcm tu. Memang kena marah la ngan saya kan. Garang kn? Time tu je. Skg tak garang dah! ;p

Okay la, stop bercerita. Skg sy upload gambar2 kenangan kami semasa di Jakarta - Bandung. 

*bukti die angkat barang2 saya..ngeh ngeh ngeh ;)

*Jakarta - Bandung*

*27 - 30 April 2012*

Kenangan yang takkan saya lupakan seumur hidup saya... InsyaAllah....

Semalam yang sangat indah...... (^_^)