semalam yang emo (T_T)

Assalamualaikum

Semalam saya emo lagi okay. Tah ape jadah tah die ni.

Bukan ape. Rasa bosan la asyik tak dapat buka ngan suami. Buka ngan family die je. Nasib baik la family die ade. If tak, lagi la bosan (T_T)

Seminggu ni rasa macam kurang sangat masa kami berdua. Ade masa time g bazar n pas die balik keje je. Die balik keje kite dah tido. Penat kan keje pagi. Kul 6, 6.30 dah siap2 g keje. Sok nak bangun pagi lagi. Penah gak tunggu en suami balik keje. Sampai tertido depan tv. Die banyak kali pesan ari keje takyah tunggu die. Tido je dulu. Die redha. Amboii! ;p

Semalam tah ape angin saya emo lagi n luahkan kat en suami.

Lepas luahkan tu terus off hp! Tetiba.

Tengah mandi2 tu tetiba hati ni rasa bersalah. Nape nak marah die lak. Bukan salah die pon. Die tak mintak pon keje malam selama 3 minggu ni. Reason bos die suh keje malam sebab bos die nak kasi die permanent. If keje malam die tak lambat g opis. If pagi selalu terlajak.

Pastu die takde wat salah langsung kat kita. Hari2 die spend time g bazar ngan kita. Balik keje die sambut ngan senyuman. Walaupun isteri die ni selalu tak senyum sebab baru bangun tido. Die tetap senyum n cuba mengusik sampai isteri die ni senyum. Derhakanye kamu! Astaghfirullahalazim.

Malam tadi memang saya super emosional! Suami senyum kat kita pon payah kita nak membalas. Ye, memang berdosa. Tapi dah minta maaf dah (T_T)

Die balik kita dah tido. So memang layan tak layan la. Pulak tu malam tadi susah nak tido. Taktau la nape. Rasa nak marah je. En suami la jadi mangsa. Die pulak punye la sabar ngan kita. Banyak kali die tanya, "Sayang nape ni... Sayang marah abang ke... Abang minta maaf ye if abang salah..."

Kita ni lak terdiam rasa bersalah bila die cakap mcm tu. Kita geleng kepala je. Sepatah perkataan pon tak keluar. Pastu die pujuk suh tido. Sok keje pagi katanye. Die cuti. Ok fine! Kikiki.

Saya ni lak cuba tido tapi stil terjaga n mcm nak ngamuk. En suami sibuk main Candy Crush kat sebelah kita ni. Die tanya lagi, "Sayang... Sayang ok tak ni... Sayang nape ni..." Lembutnye la haiii pertanyaan die. Kita ni yang hati rasa memberontak nak marah pon tak jadi. Senyap je. Die pon sambung main game.

Pastu kita geram kita pon bangun. Suruh en suami makan. Kita teman. Pastu tengok tv sama2 sampai saya tertido. 

Paling tersentuh ade sekali tu kita tengah amik barang dalam almari. Tetiba die peluk kita dari belakang sambil bisik, "Sayang... Abang minta maaf sgt2 kalau abang ade buatkan sayang sedih... Sayang terasa... Sayang bosan ye... Abang betul2 minta maaf..."

Kita time tu nak nangis sangat! Ikhlas sungguh ucapan maaf die. Padahal die langsung tak salah! Abang tak salah langsung... Sayang yang salah tau. Emosional tak tentu pasal.... Hukhukhuk... Banyaknye dosa saya ngan suami saya malam tadi... Tapi pagi tadi otw die anta g keje die gelak je teringatkan emosional saya malam tadi. Die kata takyah amik serius. Saya takde dosa pon ngan die. Die tak amik ati langsung katanye. Die anggap benda tu benda gurauan. Memang malam tadi die gelak2 pon bila kita nk mengamuk n marah2. 

En Suami... Awak memang seorang yang sangat sempurna buat saya... Bila terkenangkan awak, saya rasa sejuk sangat hati ni.... Syukur Ya Allah Kau kurniakan seorang suami yang menjadi penyejuk hatiku di kala suka dan duka... Suami yang sanggup bersabar dan melayan kerenah ku... Syukur Alhamdulillah.... Semoga kebahagiaan kami sebagai suami isteri ni akan berkekalan sehingga ke akhir hayat kami Ya Allah... Biar ajal sahaja yang akan memisahkan kami.... Aminnnn.... *sadis! (T_T)

Thank for reading!